هجرت از یک دیار به دیار دیگر گاهی به این منظور است که مومن در موطن خودش نمی تواند به آیین الهی خویش عمل کند و در جای دیگر آزادتر است و لذا در صورت امکان هجرت و عدم تحقق آن، مستحق توبیخ است «الم تکن ارض الله واسعة فتهاجروا فیها» ...
شیوۀ دیرین حوزه ها بر این بوده که طلبه به گونه ای متون درسی را بخواند که بتواند از عهدۀ تدریس آن کتاب برآید، از این رو ما بر مطالعۀ پیش و پس از درس و نیز مباحثه تاکید فراوان داشتیم ...
در مباحثه چه در سطح و چه خارج بهترین روش این است که بیان درس را هر روز بین خود تقسیم کنند و هر کدام بخشی از مطالب را به تناوب بیان کنند. نه اینکه هر روز یک نفر عهده دار گفتن باشد، و بقیه مستمع باشند و یا حداکثر اشکال یا سؤالی را مطرح کنند ...
تجربه نشان می دهد که در دروس حوزوی تا پیش از حضور در درس متن مورد نظر مطالعه صورت نگیرد، نمی توان حضور جدی و با نشاطی در جلسۀ درس داشت، تعدادی از اشکالاتی که در جلسات مطرح می شود نشان می دهد طلبه بدون مطالعه حاضر شده است ...
نگارش تقریرات یکی از سنت های بسیار مؤثر حوزه های علمیه است، چه اینکه: اولا\مطالب در ذهن خود نویسنده تثبیت می شود. ثانیا\استفاده از آن درس، اختصاص به حاضرین در جلسه پیدا نمی کند و دیگران حتی آیندگان نیز می توانند از آن مطالب علمی بهره ببرند
پرسشی که بسیاری از طلاب بزرگوار دارند این است که شیوۀ صحیح حضور در درس خارج چگونه است؟ در پاسخ عرض می کنم
هر انسانی پس از گذراندن عمری به گذشتۀ خود که نگاه کند تجربه هایی مثبت یا منفی مشاهده خواهد کرد ، این طلبۀ کوچک از حوزه علمیه که حدود ۵۶ سال* از خداوند متعال عمر گرفته ا م ، در حد خود تجربیاتی دارم و نیز خاطراتی که چه بسا بیان این مطالب برای همگان از ج...
تبیین مبانی آیت الله سیستانی در گفتوگوی استاد عندلیب همدانی با مؤسسه به سوی اجتهاد
۰۴ بهمن ۱۳۹۹ ساعت ۲۲:۰۱
بیشتر
زندگی نامه:
استاد محمد عندلیب معروف به عندلیب همدانی در سال 1339 در استان همدان دیده به جهان گشود.
در سال 1354 با توجه به علاقه وافری که به دروس حوزوی داشت، شروع به تحصیل در علوم حوزوی نمود و پس از دو سال تحصیل در همدان عازم قم گشت. از اساتید به نام ایشان می توان به آیات اعظام وحید خراسانی (حفظه)، تبریزی (ره)، فاضل لنکرانی (ره) اشاره کرد .
هم اکنون ایشان علاوه بر مطالعات شخصی و تالیفات، مشغول به تدریس در حوزه علمیه قم می باشد. از جمله آثارایشان می توان به شرح کفایة الاصول، شرح مکاسب، زندگانی مرحوم آخوند همدانی، امام زادگان همدان، ثار الله و میزان تشیع اشاره کرد.