سنجشی خطا
امیر المؤمنین علی ﴿علیه السلام﴾ در خطبهٔ دوم نهج البلاغه می فرماید :
« لَا يُقَاسُ بِآلِ مُحَمَّدٍ (صلی الله علیه وآله) مِنْ هَذِهِ الْأُمَّةِ أَحَدٌ وَ لَا يُسَوَّى بِهِمْ مَنْ جَرَتْ نِعْمَتُهُمْ عَلَيْهِ أَبَداً»
✔️ آیا بزرگوارانی که هم گنج و هم گنجینه و هم گنجبان علم الهی هستند با دانشمندان معمولی قابل قیاس هستند؟!
✔️ آیا می توان تجسم همهٔ زیباییهای والای انسانی و اخلاقی را با مسلمانان خطاکار سنجید؟!
✔️ آیا حکومت معصوم را با حکومت های دیگر مقایسه کردن قابل قبول است؟!
✔️همان گونه که خودمعصوم بینی به هیچ وجه قابل پذیرش نیست، نباید دیگران را هم عملا مثل معصوم بپنداریم.
✔️هر گونه چاپلوسی و زیاده گویی و تعریف بی جا کردن در حق همگان به ویژه صاحبان ثروت و ارباب قدرت مذموم و ناپسند است.
