حکمت علوی (4)

«لَا یَتْرُکُ النَّاسُ شَیْئاً مِنْ أَمْرِ دِینِهِمْ لْاسْتِصْلَاحِ دُنْیَاهُمْ إِلَّا فَتَحَ اللَّهُ عَلَیْهِمْ مَا هُوَ أَضَرُّ مِنْه» نهج البلاغة حکمت ۱۰۶
✅ اگرانسان برای رسیدن به ثروت و یا مقامی، عدالت،وجدان انسانی،تقوی و انصاف را کنار بگذارد وبرای او رسیدن به آن ثروت و مقام مهم باشد، باید بسنجد چه چیزهایی را از دست داده است و چه چیز به دست آورده است، آیا ضرر دور شدن از وجدان انسانی، عدالت،تقوی و انصاف بالاتر است یا ضرر نرسیدن به آن مال و مقام ⁉️
✅ اگر انسان برای اینکه به هر راهی لذت بیشتری در دنیا ببرد و چهار روزی قدرت داشته باشد ولو به قیمت زیرپاگذاشتن
انسانیت، و لو به روی آوردن به ستم و تعدی، ولو به قیمت از بین بردن شخصیت دیگران، آیا آنچه به دست آورده با آنچه از دست داده برابری می کند⁉️
✅ اگر کسی فریب سیاست ابلیسی تزیین را خورد و ظاهر فریبنده گناه او را جذب کرد، و مرتکب گناه شد چه چیز به دست آورده و چه چیز را از دست داده است ⁉️
✅ اگر راه رسیدن به مقصد و مقصودش را دروغ، دورویی، ریا، تحقیر و توهین به دیگران قرار داد بازنده است یا برنده⁉️
✅ اگربه جای رعایت مسائل فقهی معاملات، داد و ستد او همراه با ربا، رشوه، غش و حرام خواری بود زیان کرده یا سود⁉️
✅اگر تمام نگاهش دنیای فانی بود و حیات جاودانه را فراموش کرد، خسران بزرگی ندیده است⁉️
✅ اگر خانواده ای دین محور باشند و دنیا و آخرت زیبا داشته باشند سود برده اند یا آنها که جزء گروه« خسرالدنیا والاخرة» باشند⁉️
✅ اگر زندگی نکبت بار باشد سود برده ایم یا اگرحیات با برکت باشد⁉️
آری مقصود مولا این است که: اگر مردم به خیال واهی خود جهت سامان بخشیدن به دنیای خویش و نیز دور شدن از ضرر وزیان دنیوی، از دین فاصله گرفتند، درهای خسران و ضرری بر روی آنها گشوده می شود، که قابل قیاس با آن به اصطلاح ضرر های دنیوی نیست.