۱/آدمی هم قوه ی تعقل دارد و هم بهره مند از احساسات، آنچه مهم است این که احساسات باید به کنترل عقل و اندیشه درآید تا زندگی او انسانی شود. در مجالس مذهبی و محافل حسینی اگر اساس کار بر آگاهی، اندیشه، تفکر و تعقل باشد، اگر محور و عنصر اصلی جلسات آموزش آموزه های دینی قرار گیرد، اگر بنای اساسی هر هیئتی بر بیان اعتقادات دینی، اخلاقیات و احکام باشد، اگر سخن قرآن و عترت برای مردم تبیین شود، حال اگر مدیحه و مرثیه سرایی بایسته و زیبا ضمیمه ی آن عنصر اصلی شد، هیئتی نمونه خواهیم داشت.

۲/رقابت های معمولی و مرسوم در مجلس و هیئت حسینی بی معناست، رقابت های همراه با حسادت و ریا برای عاشقان اهل بیت علیهم السلام که پیش از هرکاری نیت خود را خالص کرده اند هیچ جایگاهی ندارد. در بین هیئت های حسینی مسابقه ای معنوی برای بهتر و زودتر رسیدن به ارزشهایی زیبا مثل اخلاص، احسان، تقوی، تزکیه، آگاهی در دین، بزرگداشت شعائر دینی و..... مطرح است «فاستبقوا الخیرات» «سارعوا الی مغفرة من ربکم»