به نظر می رسد غیر از غلو و تقصیر در حق پیامبران و امامان علیهم السلام غلو و تقصیر در خود دین هم داریم .

شاید یک مصداق از تقصیر در دین منحصر کردن دین در ارتباط با خداست و بریدن رشته دین با اجتماع و سیاست و اقتصاد و مدیریت

و شاید یک‌ مصداق غلو در دین، تعمیم همه احکام سیاسی و اجتماعی دین برای همه زمانها و مکانها بدون در نظر گرفتن شرایط جغرافیایی و بدون توجه به حکم عقل و ارتکازات عقلاست

و شاید یکی از مصادیق اعتدال در دین اعتقاد به وجود چننین احکامی در دین است برای همیشه منتها با رعایت:

‌اجتهادی که تعبد و تعقل را در دین مرز بندی کرده و برای عقل و درک عقلا در حوزه مسائل سیاسی، اجتماعی و اقتصادی نقش بیشتری از مسائل تعبدی و تاسیسیات قائل است

 و اجتهادی که به روح و مذاق شرع اعتقاد دارد

و اجتهادی که ضرورت ها و مصالح را نادیده نمی گیرد

و اجتهادی که دو عنصر زمان و مکان را در عملیات اجتهاد دخالت می دهد

♦️مرز تعبد و تعقل در فقه نیازمند به کاوشی دقیق است♦️