علم، نعمت و امانت
علم امانتی است از طرف خدا و عالم امانتدار است، و خیانت در امانت هم ممنوع، خیانت در این امانت به کتمان آن، عمل نکردن به علم ،و انجام کارهایی است که در شان یک دانشمند نیست....
بسم الله الرحمن الرحیم آخرین مطالب وبسایت:
در محضر پدر(11)؛ سوره هل اتی در اشعار عرب
هل اتی « هل اتی» فی غیرهم الموفون خوفا من الباری بمنذور/ والمطعمون لوجه الله لا لجزی سوی یتیم و مسکین ومأسور/
نگاه نو، نواندیشی
علم (نه علم نما) به راحتی می تواند با دین ( نه آنچه به نام دین می پنداریم و از دین نیست ) همزیستی زیبایی داشته باشد و هر یک با نگاهی نو نوری تازه برای بشریت باشند. به شرط آنکه تعصبهای به دور از ساحت مقدس علم و دین, کنار گذاشته شوند ....
نگاه همه جانبه، علمی و منصفانه
در بحث «انواع نگاه» ضرورت اصلاح نگاه در سه ساحت تبیین شد، اما در اینجا به آفتی در نگاهها اشاره می کنم که به نوعی گروهی مبتلا به آن هستند....
در محضر پدر(9)؛ ان یتق الله یجعل لکم فرقاناً
در سوره انفال آیه ۲۹می فرماید « ان تتقواالله یجعل لکم فرقانا » یعنی اگر تقوی داشته باشید خداوند به شما قدرت تشخیص حق را از باطل می دهد ، از این کلام الهی استفاده می شود ....
انواع نگاه
گروهی بدون تفکر از کنار وجود خود و جهان آفرینش می گذرند، اما گروهی دیگر نگاه «آیه بین» دارند و با تامل و اندیشه در آینه وجود خود و دیگر مخلوقات حضرت حق آیات زیبای او می بینند ....
در محضر پدر(8)؛ آیت الله حائری
مرحوم آیت الله حسین عندلیب همدانی از استادشان آیت الله مرحوم آخوند همدانی نقل می کرد که مرحوم موسس حوزه، آیت الله حایری فرمود....
انواع محبت
/ محبت های خیالی ، آنجا که شخصی سرابی را زیبا ببیند و جذب آن شود نام این محبت خیالی است ، انسانی که خیال می کند با صرف تمتع بیشتر از اموال دنیوی «آرامش» پیدا میکند، و آن آرامش سرابی و خیالی را زیبا می بیند ....
در محضر پدر(6)؛ علم و عرفان
علم درک مفهوم یک شیء و تصدیق به وجود آن است ، ولی عرفان یعنی مصداق آن مفهوم را در خارج بشناسیم و آن را درک کنیم، مثلا در علم نحو اگر مفهوم فاعل را دانستیم ....
در محضر پدر(5)؛ معنای منکسرا
این جمله را که در دعای کمیل می گوییم : « اتیتک یا الهی بعد تقصیری......منکسرا...» یعنی خدایا معصیت پر وبال مرا شکسته ....
در محضر پدر(4)؛ توحید
حق توحید حقیقی را نمی توان پرداخت «التوحید غریم لا یقضی دینه» توحید حقیقی همان فناء است که ذات موحد ( به کسر) در میان نباشد و تنها موحد ( به فتح) باشد ....
